യക്ഷി

നിലാവു പെയ്യുന്ന രാത്രി .വഴിയിൽ ആളനക്കമില്ല.
ട്രെയിൻ ലേറ്റായതിനാലാണു് പാതിരാത്രി ഒറ്റക്ക്
അയാൾക്കു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു പോകേണ്ടി വന്നതു്
വിജനമായ പാതയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ അല്പാല്പം
മടുപ്പ് തോന്നുന്നുണ്ടു് . താണു കേണപേക്ഷിച്ചിട്ടും
ഇങ്ങോട്ടേക്കു ഓട്ടോക്കാരാരും വരാൻ തയ്യാറായില്ല
കാലും മേലും നല്ലതു പോലെ കഴച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ
അയാൾ റെയിൽവേസ്റ്റേഷനു മുമ്പിലെ ഓട്ടോക്കാരെ
കണക്കിനു ശപിച്ചു . ക്ഷീണം തീർക്കാൻ പെട്ടി വഴി
യരികിൽ വെച്ചു് അയാൾ അല്പ സമയം നിന്നു. മുന്നിൽ
ഒരു നിഴൽ രൂപം തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.വെള്ള സാരിയുടുത്ത
സുന്ദരി മുന്നിൽ നില്ക്കുന്നു .അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അവ
ളുടെ കാല്പദങ്ങളെ ഉഴിഞ്ഞു . ഭ്രമിയിൽ നിന്നും ഉയർന്നു
നില്ക്കയാണു് പാദങ്ങൾ . ചോദിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ
അയാൾ പറഞ്ഞു
"എന്റെ കൈയ്യിൽ ചുണ്ണാമ്പില്ല .പേനാക്കത്തിയു
മില്ല . വേറെ എന്തു വേണം".

"ഒന്നും വേണ്ട . ആദ്യമായിട്ടാണു് എന്നോടു് ഒരാൾ ഇങ്ങനെ
പെരുമാറുന്നതു് . എന്തെല്ലാം കള്ള കഥകളാണു് പണ്ടു കാലം
മുതൽ പറഞ്ഞു പരത്തുന്നതു് ". അത്രയും പറഞ്ഞു് യക്ഷി
കരയാൻ തുടങ്ങി . യക്ഷിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു് അയാൾ
പറഞ്ഞു. "ആദ്യമായിട്ടാണു് ഒരു പെണ്ണു് എന്നോടു് ഈ വിധത്തിൽ
പെരുമാറുന്നതു്. സ്ത്രീപീഡനങ്ങളുടെ പേരിൽ പെണ്ണുങ്ങൾ
ഞങ്ങൾ ആണുങ്ങളുടെ അടുത്തു വരാറേയില്ല. പടച്ചട്ട പോലുള്ള
വസ്ത്രങ്ങളാണു് അവർ ധരിക്കാറുള്ളതു് . സ്വവർഗ്ഗ വിവാഹം
നിയമവിധേയമായതിനാൽ അവർ അവരുടെതായ ലോകത്തി
ലാണു് . കേട്ടിട്ടില്ലേ ആമസോൺ ചരിത്രം ,അതു പോലെ".
യക്ഷിക്കു അയാളുടെ പരിദേവനങ്ങൾ കേട്ട് സങ്കടം വന്നു.
"വരുന്നോ എന്റെ കൂടെ?.യക്ഷി അയാളെ ക്ഷണിച്ചു ".പിന്നെ
യക്ഷിയുടെ കൂടെ  അയാൾ ഏതോ ലോകത്തേക്ക് പോയി .