കനലുകൾ

തിരസ്ക്കരിക്കപ്പെട്ട

പുകപ്പടലങ്ങളിൽ
അവഗണനയുടെ
കനല്ക്കട്ടകളിലൂടെ
എപ്പോഴും നടക്കുന്നു,
നടക്കുന്നത് കാലുകളല്ല

മനസ്സു മാത്രമാണു്.

ഒരു നിലവിളിക്ക്
നാവില്ലാതെ,
ഒന്ന് കരയുവാനായി
കണ്ണില്ലാതെ,
കനലുകളിൽ,
മനസ്സ് നടക്കുന്നു
അവസാന സൂര്യോദയം തേടി.

കാണ്മാനില്ല

എന്നെ കാണാനില്ലെന്ന
ആവാലതിയാണു് നിനക്ക്
ഒരു തക്കത്തിനു് ഞാൻ
ഓടി മറഞ്ഞെന്നും
പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചു ഒളിച്ചെന്നും
ആക്ഷേപം ചൊരിയുന്നു , നീ

കാഴ്ചകൾ കാണാൻ
പ്രകൃതിയുടെ ഉയരങ്ങളിൽ
കൂടെ വന്നെങ്കിൽ
അതി ഗർത്തത്തിലേക്കു്
തള്ളിയിടുമായിരുന്നു
ഞാനെന്നു് നിന്റെ ആത്മഗതം
എന്നെ കാണാതായതിനെക്കുറിച്ചു്
എനിക്ക് മാത്രമുള്ള ചരിത്രപാഠം
എഴുതി വെയ്ക്കപ്പെട്ടതിങ്ങനെ
ഇറങ്ങുമ്പോളെത്ര ശാന്തമായിരുന്ന
നിന്റെ കടലിലാണു്
എന്നെ കാണാതായതു് .