മാഞ്ഞുപോയ സിന്ദൂരം

സിന്ദൂരം മാഞ്ഞു പോയൊരാ ദിനത്തിൻ
ആർദ്രമാം സ്മരണകൾ തേടി വന്നെത്തൂ
വീണ്ടുമൊരു കർക്കിട വാവിൻ തീരത്തു
കാത്തു മണല്പായയിലിരുന്നു ഞാൻ

വന്നെത്തുകില്ലെന്നറിയാമെങ്കിലും

മാനസം കൊതിപ്പതിന്നുമാ സാമീപ്യം
വേർപ്പെട്ടു പോയതു ജീവിതത്തിന്റെ
കൈവിടാതെ കൊതിച്ച പ്രാണനല്ലോ

മോഹങ്ങൾ , കൊച്ചു കൊച്ചു സങ്കല്പങ്ങൾ
തളിരണിഞ്ഞെന്നു കൊതിച്ച നാളുകൾ
കാർമേഘമെന്നും മൂടിയ നഭസ്സൊരു
തെളിർവാനമായി തീർന്ന ദിനങ്ങൾ
സംരക്ഷണത്തിൻ ദൃഢമാം കരത്തിൽ
കാലങ്ങളനസ്യൂതം താണ്ടും വേളയിൽ
നിർദ്ദയം മൃത്യു കവർന്നെടുത്തതെന്തേ
എൻ കൊച്ചു സൗഭാഗ്യ സന്തോഷങ്ങളെ

കഠിനചിത്തം വിധി വന്നെന്നുടെ
ജീവിതമെന്തിവ്വിധം , തല്ലിത്തകർത്തൂ
മാഞ്ഞു പോയി ഹാ! സിന്ദൂരം നെറ്റിയിൽ
മാലിൻ നിഴലെന്നെ ചുറ്റിലും പൊതിയൂ
കർക്കിടക വാവിൻ ദിനത്തിലർപ്പിക്കൂ
ഈ ബലി , ഞാൻ ജീവിച്ചു മരിക്കുന്നു
ഭാഗപത്രമായി വിധി നല്കിയൊരൂ -
ഷര ഭൂവിൽ വീണ്ടു കീറിയ പാതയിൽ
ദാഹിക്കുന്ന ദേഹിക്കു കുടിയ്ക്കുവാൻ
കാലമേ കണ്ണുനീർ പാനപാത്രം തരൂ .